*कां कुणास ठाऊक,*
*कांही कळलंच नाही,*
*मन मात्र म्हणतंय तरुण आहे मी.*🤔
*कसा संपला ०६ पासून ६० वयापर्यंतचा हा प्रवास,*
*कांही कळलंच नाही.*
*काय मिळवलं, काय कमावलं,*
*काय गमावलं,*
*कांही कळलंच नाही.*
*संपलं बालपण,*
*गेलं तारुण्य,*
*केव्हा आलं ज्येष्ठत्व,*
*कांही कळलंच नाही.*
*काल मुलगा होतो,*
*केव्हा बाप आणि नंतर सासरा झालो,*
*कांही कळलंच नाही.*
*केव्हा 'बाबा' चा*
*'आबा' होऊन गेलो,*
*कांही कळलंच नाही.*
*कोणी म्हणतं साठी बुद्धी नाठी,*
*कोणी म्हणतं हाती आली काठी,*
*काय खरं आहे,*
*कांही कळलंच नाही.*
*पहिले आई बापाचं चाललं,*
*मग बायकोचं चाललं,*
*मग चाललं मुलांचं,*
*माझं कधी चाललं*,
*कांही कळलंच नाही*.
*बायको म्हणते,*
*आता तरी समजून घ्या* ,
*काय समजू,*
*काय नको समजू,*
*कां कुणास ठाऊक,*
*कांही कळलंच नाही.*
*मन म्हणतंय तरुण आहे मी,*
*वय म्हणतंय वेडा आहे मी,*
*या साऱ्या धडपडीत केव्हा*
*गुडघे झिजून गेले,*
*कांही कळलंच नाही.*
*झडून गेले केस,*
*लोंबू लागले गाल,*
*लागला चष्मा,*
*केव्हा बदलला हा चेहरा*
*कांही कळलंच नाही.*
*काळ बदलला,*
*मी बदललो*
*बदलली मित्र-मंडळीही*
*किती निघून गेले,*
*किती राहिले मित्र,*
*कांही कळलंच नाही.*
*कालपर्यंत मौजमस्ती*
*करीत होतो मित्रांसोबत,*
*केव्हा सीनियर सिटिझनचा*
*शिक्का लागून गेला,*
*कांही कळलंच नाही.*
*सून, जावई, नातू, पणतू,*
*आनंदीआनंद झाला,*
*केव्हा हासलं उदास हे*
*जीवन,*
*कांही कळलंच नाही.*
*भरभरून जगून घे जीवा*
*मग नको म्हणूस की,*
*"मला कांही कळलंच नाही.*
🌹🙏🏻😌
No comments:
Post a Comment